vrijdag 14 december 2018

Feestelijke opening van (bijna) alles

Vanmiddag werd (bijna) alles feestelijk geopend door de wethouder van onze bevriende buurstaat Arnhem, Cathelijne Bouwkamp. Onze (nog immer) zittende heersers waren in hun nopjes met de nieuwe inrichting en gingen met de eer strijken. Maar er ging natuurlijk een heel lang proces aan vooraf waar we jullie niet teveel mee willen vermoeien*.

Nee, ga je maar vermoeien op die prachtige klimpiramide, of op de nieuwe (dubbele!) kabelbaan. Onze trouwe Ridder Ton had de piramide geprobeerd in te pakken, en dat was hem nog aardig goed gelukt ook. Met hulp van de kinderen van de Hugo de Grootschool werd het zeil er sierlijk afgetrokken en kwam er een piraat in de top tevoorschijn! Ridder Thomas had zich in het kraaiennest verschanst en stond met vlag en ooglap hoog bovenin de piramide te zwaaien.

Daarna werd er een parcourtje gerend over het terrein, langs alle nieuwe (en oude vertrouwde) plekken. Zo ook de dubbele kabelbaan, die nog een hele uitdaging geeft. En soms een natte broek. Aan het eind, hoog bovenin de piramide, kreeg iedereen een mandarijntje van Ton. De winnaar mocht helpen met de afwas. Supergezellig en leuk was het weer!

En waarom was het de opening van bijna alles? Is dit niet al heel erg avontuurlijk? Jawel, maar in het voorjaar gaan we ook nog een mooie skelterroute aanleggen en een beachvolleybalveldje aanleggen. Daarnaast vinden we dat alles beter toegankelijk gemaakt kan worden. Iedereen wil hier toch komen spelen? Blijf gezellig langskomen!

* Goed, een kleine toelichting van hoe dit alles tot stand kwam: er was een groepje volwassenen die vonden dat Thialf avontuurlijk moest blijven. Ze kwamen een jaar lang bij elkaar en voerden lange gesprekken. Er waren leuke plannen, maar er was geen geld voor. Toen kwam de gemeente Arnhem ineens met een 'budget' (zak met geld) en wilde de Dullertsstichting graag meedoen. En toen wilde het Waterschap (Rijn en IJssel) ook wel wat met de beek doen. En toen had de Stichting Vrijstaat Thialf er weer zin in en deed ook mee met geld en mankracht. Dus toen kwam het er ineens.
Dank aan Alwin Nieuwenstein, Willem Jakobs, Bernhard Groenenberg, Hans van den Brink, Ton Vonk, Erik Vos, Erik Jan Bruggink, Frans Peters, Joost Bos, Haike van de Vegte, Wim Borghuis, Rene van Eeten, Leo Berrevoets, Maarten Schellingerhout, Marieke van Doorn, Bart Lukassen en iedereen die ik vergeten ben.

(foto's: Iris Wissenburg)